Το έθιμο της «Χελιδόνας» είναι παλιό, τα παιδιά την πρώτη του Μάρτη τραγουδούν από σπίτι σε σπίτι για τον ερχομό των χελιδονιών. Με τον τρόπο αυτό τα καλούν να επιστρέψουν από τις ζεστότερες χώρες
και να φέρουν μαζί με την άνοιξη, ευλογίες και ευφορία στον τόπο τους!
Κι αν η κυρά τούς κεράσει κάνα αυγό, κρεμούν πάνω στην ξύλινη χελιδόνα τους το γνωστό σε όλους μας «Μαρτάκι», και τη στριφογυρίζουν. Τότε η νοικοκυρά παίρνει από το έδαφος το «Μαρτάκι» που έπεσε, συμβολίζοντας όλους τους καρπούς που φέρνει η άνοιξη στο χωράφι της.
Χελιδόνα έρχεται
απ’ τη μαύρη θάλασσα,
θάλασσα επέρασε
τη φωλιά της έβρηκε!
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα.
Ήρθε κι άλλη μεληδόνα,
κάθισε και λάλησε,
και γλυκά κελάδησε:
«Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ,
κι αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις,
πάλι άνοιξη θ’ ανθίσεις.
Θάλασσα επέρασα
και στεριά δεν ξέχασα,
κύματα κι αν έσχισα,
έσπειρα, ’κονόμησα.»
Συ, καλή νοικοκυρά,
έμπα μέσα στο κελάρι,
φέρ’ αυγά περδικωτά,
και πουλιά σαρακοστά!
Εδώ στο Pierce που ‘ρθαμε τώρα,
υγεία, χαρά όλη την ώρα!
Στα παιδιά και στους γονείς,
σ’ όλους σας τους συγγενείς!
Μέσα Μάρτης, έξω ψύλλοι,
έξ’ οχτροί, μέσα οι φίλοι.
Μυρωδιές, καρποί και χρώμα
ν’ αναβλύζουν απ’ το χώμα!